அவலமெய்திக் கவலையின்றி..

தாரை தாரையான 

சாரைகளின் குவியலில்

சிரட்டை ஏந்தி நின்றது

சிறுநீர் வரண்டுவிட்ட

சின்னஞ்சிறிய சிட்டொன்று..

பிணங்கள் புதைந்திருந்த

மலையளவு உமிமேட்டில்

தவழ்ந்தமுங்கி - அரிசிக்

குறுணி பொறுக்கிக் கொண்டிருந்தது

தாய்ப்பறவை..

இரைப்பை புடைத்திருந்த

கழுகின் கழுத்துள்ளிருந்து

விழுந்த முள்ளொன்று

செங்குத்தாய் சிரம் விழுந்ததில்

சுருண்டது சிட்டு சிரட்டையுள் ..

கற்குறுணி கூடக் கிடைக்காத

தாய்ப்பறவையின் முன்

சிரட்டை நீக்கி வீசப்பட்டது சிட்டு..

சிறகொடிந்து சிதைந்து துடியாய்

துடித்தது தாய்ப்பறவை..

பருந்து தாண்டிப் பறந்து

சிறகிருந்துமிழந்து

சதா கண்களில்

குருதி சிந்த விட்டபடி

ஊர்க்குருவியான நான்...!

_______________________________________