பழக்கமே இல்லாத இந்தப்
பந்தயத்தில் நானுமிருக்கிறேன்
பறக்கும் புழுதி கண் மறைக்க
சொடுக் என்றால்
ஓட ஆரம்பித்து விடுகிறேன்
பதினேழோ பதினெட்டோ
ஒரு இலக்கம் முதுகிலாடுகிறது
செய்வதறியாது
நடுநடுவில் நிதானிக்கிறேன்
இப்போதெல்லாம்
இந்த மைதானம் எனக்கானதல்ல
எனினும்
இன்றும் கூட
அங்குதான் நின்றுகொண்டிருக்கிறேன்
முதுகிலாடும் இந்த இலக்கத்தை
முக்கால வரையறையற்று
இல்லாதொழிக்க வழி
ஒன்றிருக்கிறது
இனி எழுந்தே இருக்கப்போவதில்லையென
மண்ணைக் கெட்டியாகக் கவ்விக் கொள்ளலாம்
ஒரு கால் தூக்கி
மெதுவே
முதலாவது முழங்கால் மடித்து..
3 ஊக்கம்::
/ஒரு கால் தூக்கி மெதுவே முதலாவது முழங்கால் மடித்து.. /
இந்த ஒரு வரி எத்தனையோ சொல்கிறது எனக்கு.
இறுதி வரிகள் அற்புதம்.
அப்படிச் சொல்ல முடியாது.
முதலிருந்து முடிவுவரை.
அற்புதம்.
Post a Comment