கவிதாயினி கவிதாயினி..

ஆசை ஆசையா..
ஆயிரம் வாசலோடு..
ஆக்கிய அரணதனை..
ஆழிப் பேரலை..
அணு அணுவாய்..
அரிக்கிறப்போ..

அச்சோ தள்ளிப்போ..
பிச்சையா கேக்கறேன்னு..
கெஞ்சி மிஞ்சி மாய்ஞ்சப்போ..
அஞ்சி அதுவும்..
பிஞ்சு போல தவழ்ந்து..
போன கையோட..

பெருமழையா..
அடைமழையா..
அடிச்சு ஊத்தி..
அலைக்கழிச்சு..
பொத்தல் பொத்தலா..
பெரு மணல் பிரகாரம்..

அய்யோ போச்சேன்னு..
அடிச்சுப் புரண்டு..
அழுதப்போ..
என்னாச்சோ ஏதாச்சோ..
சோ என்று பெய்த மழை..
போ என்று போயே போச்சு..

ஆர்ப்பரித்த அலை..
அடங்கிய தருணத்தில்..
ஊதிய புயலொன்று..
கேவிய என்னருகில்..
சிறிதே நிதானித்து..
போடி ஏயே..

போயும் போயும்..
பொடி மண் மாளிகைன்னு..
கடிந்து ஓதியது..
இடியாய் இறங்கியதில்..
சுக்கு நூறாகி..
மக்கி மண்ணானேன்..

ஆழி அலை..
அச்சம் நீங்கி..
ஓடி வந்து..
நீட்டிய கரத்தில்..
அன்னையே என்றலறி..
அணு அணுவா.. என்னையே..!



பின்குறிப்பு: எதுவுமில்லை

______________________________________________