நக புராணம்..

"புறத்தார்க்குச் சேயோன்தன், பூங்கழல்கள் வெல்க
கரங்குவிவார் உள்மகிழும்"

மூன்றாம் வகுப்பில், முதல் வரிசையில் நின்று சிவபுராணம் படித்துக் கொண்டிருந்த ப்ரியாவின் கண்கள், குவித்திருந்த அவள் கரங்களை நோக்கின. "ஐயோ.. வெள்ளிக்கிழமை!", "நகம் வெட்டலை". "சிவபுராணம் முடிந்ததும், நக புராணம் ஆரம்பிப்பாங்களே". "படிப்பு விஷயத்தில அடி வாங்காத உனக்கு, விதி நக ரூபத்தில வருதேடி".

"ஈசன் 'அடி'போற்றி, எந்தை 'அடி'போற்றி
தேசன் 'அடி'போற்றி, சிவன் சே'வடி'போற்றி
நேயத்தே நின்ற நிமலன் 'அடி'போற்றி
மாயப் பிறப்பறுக்கும், மன்னன் 'அடி' போற்றி"

நேரம் காலம் தெரியாதவங்கப்பா.. இப்போ போய் எத்தனை 'அடி', புள்ளயோட பிரச்சனை புரியாம.

ப்ரியாவிடம் அப்பவே மாணிக்கவாசகர் ஆழ்ந்த அன்பு வைத்திருந்திருக்க வேண்டும். இல்லையென்றால் 'சிவபுராண'த்தை இவ்வளவு நீட்டி இருக்க மாட்டார்.

நல்ல வேளை இந்த "கரங்குவிவார்" ஆரம்பத்திலேயே வந்திச்சோ, தப்பிச்சோம். இங்கதான் நிக்கறார் நம்ம பரிமேலழகர்.

பாட்டியின் பாசமரத்தில் கட்டிக் காத்த மாங்காயை பழுக்க முன்னாடியே பதம் பார்த்த பரதேசி.. உனக்கு பல்லு இருக்கா இல்லையாடி.

அவளின் அசாதாரண உயரத்தின் உபயம், எப்பொழுதும் முதல் வரிசை. வாய் தன் பாட்டுக்கு "கண்நுதலான் தன்கருணைக் கண்காட்ட வந்தெய்தி" பாட, கண் மெதுவே உயர்ந்து, சித்ரா டீச்சரின் பொசிஷன் பார்த்தது. ஆ..! தெய்வம் டீச்சர் நீங்க. கண் மூடி, பக்திப் பழமாக நின்றிருந்தார்கள்.

மெதுவாக அடி அடியாக "புல்லாகிப் பூடாய்ப் புழுவாய் மரமாகிப் பல்விருகம் ஆகிப் பறவையாய்ப் பாம்பாகி" பின்னால் நகர்ந்து.. "செல்லா நின்ற, இத்தாவர சங்கமத்துள்" கலந்து மறைந்து இளைத்தேன், பெருமானே முடியலடா.

"அனைத்துலகும் ஆக்குவாய் காப்பாய், அழிப்பாய் ", ப்ரியா அரவமற்று அவள் நகங்களை, தன் பற்கள் கொண்டு அழிக்க ஆரம்பித்தாள்.

"தயாவான தத்துவனே.. இதோ கடைசிச் சுண்டு விரல் நகம் மட்டும் பாக்கி. "அப்பாடா அதுவும் ஆச்சுடா.. "மாசற்ற சோதி, மலர்ந்த மலர்ச்சுடரே"! மலர்க்கரங்கள்.

"போற்றிப் புகழ்ந்திருந்து, பொய்கெட்டு மெய்யானார்.. மீட்டிங்கு வந்து,".. வந்துட்டோம்ல முதல் வரிசைக்கு. டீச்சர் கண்ணை திறந்தப்போ, ப்ரியா கண்ணை மூடி, பக்திப் பழமாகி, பரவசமாகி, கையை தைரியமாகக் கூப்பி, கண்ணீரென்று "திருச்சிற்றம்பலம்" சொல்லி முடித்தாள்.

திருச்சிற்றம்பலம்
____/\____