சாகத் துணியிற் சமுத்திர மெம்மட்டு...

Part 1
Part 2
Part 3
Part 4
Part 5
Part 6
Part 7
Part 8
Part 9
Part 10
Part 11
Part 12
Part 13 

Part 14


ஸ்பெஷல் இங்கிலீஷ் கிளாஸ் சுந்தரலிங்கம் மாஸ்டர் அவர்களை யாழ் இடுகையாளர்கள் சில..பல  பேருக்குத் தெரிந்திருக்கும். டியர் என்றால் பெண், டேய் என்றால் ஆண் என்று ஆங்கிலம் கற்று வைத்திருந்தவர்களுக்கு ஷால் எங்கே, வில் எங்கே போன்ற நுணுக்கங்கள் கற்றுக் கொடுக்க முயற்சி செய்து கொண்டிருந்த மனிதர்.

அவரோட இங்கிலீஷ் ஸ்பெஷலோ இல்லையோ... அவர் பிறந்த இடம் ஸ்பெஷல். தமிழினத் தலைவர் பிறந்த... கடல் சார்ந்த.. அழகிய.. மறத்தமிழ் மண் அது. (தமிழினத் தலைவர் அவரில்லை என்று சொல்லும் டமிலர்ஸ்.. சாரி... திஸ் இஸ் நாட் ஃபார் யூ..)

கிராமத்து நாகரிகத்தை விஞ்சி "இதென்னடா கோதாரி" என்று ஒருத்தி (பாவம் அப்போ அவளுக்கு மிஞ்சி மிஞ்சிப் போனா பன்னிரண்டு வயதிருக்கும்) சலித்துக் கொண்டதற்கு, கிளாஸ் விட்டு வெளியில் அனுப்பப்பட்டாள். நிறையத் தடவை கேட்டிருந்தும் அந்தச் சொல்லின் அர்த்தம் இது வரை எனக்குத் தெரியவில்லை.. திட்டுவதற்குப் பயன்படுவது என்பது தவிர. சரி... இதை இங்கு சொல்ல வேண்டியதன் அவசியம் என்ன..?

அடிமைத்தனம் பற்றியோ.. விடுதலை பற்றியோ... போர் பற்றியோ... நான் கொஞ்சமும் அறிந்திராத வயதில்... அவ்வளவு கண்டிப்பான ஒரு ஆசான்.. தமிழினத் தலைவர் பெயர் சொல்லிச் சிலாகித்த சில நொடிகள் ஏனோ மனதில் ஆழமாகப் பதிந்து விட்டிருக்கிறது..! ஒரு மகாத்மா காந்தியையோ, ஆபிரகாம் லிங்கனையோ, விவேகானந்தரையோ அல்லது நாவலரையோ அவர் மேற்கோள் காட்டி இருக்கலாம்..

"அவன்" தாயிடமும், தந்தையிடமும் வாங்கிய வசவுகள் எத்தனை? ஆனால் இப்பொழுது இவர்கள் "அவனை"ப் பார்க்கச் சென்றால் மரியாதையுடன்தான் பேச வேண்டுமென்றார். இதைக் கேட்டபோது எதுவும் தோன்றவில்லை... ஆனால் இப்பொழுது... திரு. திருவேங்கடம் வேலுப்பிள்ளை அவர்கள்... அவர் தனயனை எவ்வாறெல்லாம் வைதிருப்பார் என்று கற்பனை விரிகிறது.. "அவனும் இருக்கான்... நீயும் இருக்கியேடா"... "உன்னைப் பெற்றதுக்கு ஒரு வாழைக்கன்றோ... தென்னம்பிள்ளையோ.."... "கழுதை.. குட்டிச்சுவர்.."... இன்னும்... என்னவெல்லாமோ... இருந்திருக்கலாம்..

"அவன்" உன் மகனாகப் பிறக்கும் பாக்கியம் கிட்டியிராவிடில்... இன்று நீயும்... வேடிக்கை மனிதரைப் போல்... உண்டு உறங்கி.. கதைகள் பேசி... நாலுபேர் சூழ... நாற்பது பேர் ஒப்பாரிக்கு மத்தியில்... பாடையில் ஏற்றப்பட்டிருப்பாய்.

ஆனால் இன்று.. உனக்காக இரத்தக் கண்ணீர் வடிக்கும் உயிர்கள் எத்தனை எத்தனை தெரியுமா..? இது உன் தனயனால் மட்டுமே ஆன சாத்தியம் என்பது... சத்தியம். நீ பெற்றதை... தமிழ் தத்தெடுத்துக் கொண்டது. கண்ணுக்குப் புலப்படாத மிக வலிமையான அடிமை விலங்குகள் மாட்டப்பட்டிருக்கும் தமிழை "அவன்" தத்தெடுத்துக் கொண்டான். குதறியெடுக்கும்.. நரி போன்ற "கோதாரி" விலங்குகள் மத்தியில்... ஒரு வேட்டைக்காரன்... படைத்தது வரலாறு...!

நம்மைப் போல் நாய்ப்பிழைப்பு உமக்கில்லை ஐயா... "..மகனைச் சான்றோன் எனக் கேட்ட தந்தையாக"  நீர் தலை நிமிர்ந்து போகலாமையா அக்னி தேவனிடம்.

இப்பொழுது உன்னுடைய காற்பெருவிரல்களைப் பிடித்துக் கட்டிக்கொண்டிருக்கும்... அந்தச் சிறிய வெள்ளைத் துணியாக நான் இருக்க மனம் மிகவும் ஏங்கிப் போகிறது ஐயா..! இன்னொரு பிறவியிலும் இப்படி ஒரு பிள்ளையைக் கொண்டு வர.. தமிழ் செய்த புண்ணியம் ஏதாவது மிச்சமிருக்கிறதா பார்க்கலாம்... அப்பொழுது... அந்தத் துணியாக... நானும்..!

(தொடரும்...)