போற்றுவம் இஃதை எமக்கில்லை ஈடே...

Part 1
Part 2
Part 3


தடையற்ற பேச்சு.. தடையற்ற எழுத்து.. தடையற்ற சிரிப்பு.. ஓடி விளையாடு பாப்பா.. என்று ஓய்ந்திருக்காத காலம்.. எங்கும் எதிலும்.. சுதந்திரக் காற்று.. தமிழனைத் தமிழன் ஆண்ட காலம்.. பொற்காலம்.. பருவ வயதில்.. பாட்டி சேலை போர்த்த வேண்டிய தேவை இல்லாதிருந்த காலம்.. பட்டாம் பூச்சிகளாய் பறந்து கொண்டிருந்த காலம்.. அந்தக் கால கட்டத்தில் என் பருவகாலமும் அகப்பட்டது.. வசந்த காலம்.. நம் மூதாதையர் முற்றிலும் பாவம் செய்து விடவில்லை.. அவ்வப்போது புண்ணியமும் செய்து வைத்திருக்கிறார்கள் என்பதை நிரூபித்த காலம்.. ஆனால்... ஒரே... ஒரு தடை மட்டும்.. அது..

பொருளாதாரத் தடை.. ஷாம்பூவிற்குப் பதில்.. சிகைக்காய்.. அதுவும் போய் மாங்காய்... சீசன் இல்லையெனில்.. சோறு ஆக்கி வடிக்கும் கஞ்சி.. சில பல வீடுகளில்.. அதுவே பிரதான உணவு.. ஆடுகளும்.. மாடுகளும்.. மனிதர்களைப் போட்டியாகப் பார்த்த காலம்.. உப்புக்கு பேர் போனது நம் ஊர்.. சவர்க்காரம் செய்ய வக்கில்லையா நமக்கு.. ஆசிரியர்களும்.. துணை வேந்தர்களும்.. மேடை மேடையாக முழங்கிய காலம்.. ஏன் முடியாது.. ரோஷத்துடன்.. அடுத்த நாளே.. நாற்றமா.. துர்நாற்றமா.. பிரித்தறிய முடியாத வாசனையில்.. லிக்விட் சோப்..

மின்சாரம் போய்.. மின்குமிழ்களில் சிலந்திவலை படர்ந்து.. பெட்ரோமாக்ஸ் போய்.. மண்ணெண்ணெயும் அற்றுப் போய்.. மட்டுப் படுத்தப்பட்ட.. தேங்காய் எண்ணெயில்.. கொஞ்சம் சமைக்க.. கொஞ்சம் தலையில்.. மீதி .. பழைய ஜாம் போத்தலில்.. பாதி வரை தண்ணீர் விட்டு.. உப்புப் போட்டு.. எண்ணெய் மேலே விட்டு.. திரிக்கு ஸ்டாண்ட் வைத்து.. பழைய வேஷ்டி கிழித்து.. திரி செய்து.. இரு துளி எண்ணெயில் விடிய விடிய விளக்கெரித்த காலம்.. தாத்தாவின் ரால்லி சைக்கிள் ஸ்டாண்ட் போட்டு.. டைனமோவில் இணைப்புக் கொடுத்து.. பெடல் மிதித்து ஆனந்தமாய்.. பாட்டுக் கேட்ட காலம்... இன்னும் எத்தனை எத்தனை.. புதுப் புதுக் கண்டு பிடிப்புகள்..

தமிழறியாத் தரைப்படை.. இல்லாதிருந்த காலம்.. கையாலாகாத்தனமாய் விமானப்படையனுப்பி.. படை படையாகக் குண்டு பொழியப்பட்ட காலம்.. கடற்படையினரால்.. கண்மூடித்தனமாய்.. எறிகணைகள் எறியப்பட்ட காலம்.. தரைப்படையால் எரிகுண்டு வீசப்பட்ட காலம்..





ஸ்போர்ட்ஸ் மீட்டிங்.. எல்லாரும் கலந்துக்கணும்.. வேட்டையாடும்.. அக்காஸ்... டிமிக்கி கொடுத்து.. ஓடி ஒளிய உதவும்.. மாடிப் படிகள்.. தேவாரம்.. திருவாசகம்.. திருப்புகழ்... "வான்முகில் வழாது பெய்க... மலிவளஞ் சுரக்க மன்னன்.. கோன்முறையரசு செய்க.. குறைவிலா துயிர்கள் வாழ்க" (ஹஹா..) பாடிய.. ஆஸெம்ப்ளி மேடை.. பாண்டிய மன்னன் நீதி தவறிவிட்டேன் என்று.. இதயத்தில் கை வைத்து.. மண்டையைப் போட்ட அதே மேடை..

மோட்டார்கள் எல்லாம் வேலை நிறுத்தம் செய்து.. உள்ளங்கை சிவக்க.. கயிறு பிடித்து.. கிணற்றில் தண்ணீர் இறைத்து.. குளித்து.. லிக்விட் சோப்பு போட்டுத் தோய்த்த வெண்ணிற யூனிஃபார்ம் அணிந்து.. டை கட்டி.. இரு ஜடை போட்டு.. கருஞ்சாந்தணிந்து.. பள்ளிப்பையுடன்.. லஞ்ச் பாக்ஸ் எடுத்து.. வீதி வரை வந்து அம்மா கொடுக்கும் வாட்டர் கேன் சகிதம்..

மாடிக் கட்டிடங்களுடன்.. நிழல்பரப்பிய மரங்களுடன்.. கான்டீனுடன்.. அதே .. ஆஸெம்ப்ளி மேடையும் சேர்ந்து.. சிதைக்கப்பட்டு.. தரை மட்டமாகி.. கற்குவியல்களாகி.. இடுகாடாகி.. இரு வாரம் ஆகவில்லை.. அதையும் தாண்டி.. அதையும் கடந்து.. அங்கொன்றும் இங்கொன்றுமாய்.. காலியாகிக் கிடந்த வீடுகளில்.. வகுப்பறை அமைத்து.. படித்து.. படித்து.. ஓடி.. ஆடி.. விளையாடி..

யாரை நம்பி நாம் பிறந்தோம்.. போங்கடா போங்க.. என்று நெஞ்சு நிமிர்த்தி.. தமிழனின் விதிமுறைகளை அடி பிசகாது பின்பற்றி.. சைக்கிளில் சமாந்திரமாக வந்து.. தமிழச்சிப் போலீஸிடம் மாட்டி.. பத்து ரூபா அபராதம் கட்டி.. படு பாவிங்க என்று திட்டி.. சிரித்துக் கடந்து.. புயலுடன் கூடிய.. இடி மழை.. அடிக்கடி இருப்பினும்... அது சொர்க்க பூமி..

(தொடரும்.. )